Wadlopers komen regelmatig resten van kratjes tegen op het wad, meldt Persbureau Ameland. Maar wat is het voor materiaal en is het wel afbreekbaar? Met de ‘speciale’ kratjes, gemaakt van aardappelresten uit een patatfabriek, wordt geprobeerd de afbrokkeling van de Feugelpôlle kwelder aan de kust van Zuidwest Ameland af te remmen.
Tjisse van der Heide, gespecialiseerd in Mariene ecologie en Ecosysteemmodellering, was nauw betrokken bij het experiment. Op de website van Persbureau Ameland legt hij uit dat er bewust is gekozen voor een biologisch materiaal. Het materiaal is na ongeveer tien jaar afgebroken door de invloed van de zee. Zover is het nog lang niet.
Natuurontwikkeling
Het doel van de kratjes is dat onder andere mossellarven zich gaan vestigen, die mogelijk uitgroeien tot mosselbanken. Deze moeten de Feugelpôlle beschermen.
De kratjes hebben uiteindelijk gedaan waarvoor ze zijn geplaatst. Schelpdieren, waaronder mosselen, hebben zich kunnen vestigen op het materiaal. Daarnaast groeit de Feugelpôlle in oostelijke richting en wordt de kwelder hoger aan de westkant.
Duitse blogger
Vorig jaar nam een Duitse blogger een stuk zetmeelkratje mee naar een laboratorium in Duitsland. Dat onderzoek bevestigde nogmaals dat het ging om biologisch afbreekbaar materiaal.
Meer weten: website Persbureau Ameland
Programma naar een Rijke Waddenzee
Het project ‘Klimaatbuffer Zuidwest Ameland’ is in 2014 aangejaagd en werd gecoordineerd door het Programma naar een Rijke Waddenzee. Het is een samenwerking met Staatsbosbeheer, Wetterskip Fryslân, Ministerie van I&M, Rijkswaterstaat, gemeente Ameland, de Waddenvereniging en de vogelwacht Hollum-Ballum. Staatsbosbeheer controleert nu ter plaatse de ontwikkeling van de kwelder. Het experiment is onderdeel van het landelijk innovatieprogramma ‘Natuurlijke Klimaatbuffers’.
