Goed verbonden

donderdag 20 juni 2019

Ademloos zat ik als klein jongetje te luisteren naar de verhalen van mijn oudtante. Ik ben in het bos opgegroeid, in een blokhut die mijn vader zelf had gebouwd. En zo nu en dan kwam mijn oudtante over uit Amsterdam. Ze verhaalde van de drukke stad, de trams, winkels die altijd open leken. Maar vooral, zij verhaalde van de wereld. Oudtante was telefoniste. Ik stelde me zo voor dat ze door het verplaatsten van stekkers bellers met elkaar verbond. U kent dat beeld wel. Waarschijnlijk was de apparatuur waar ze mee werkte al moderner, gelijk bleef het verbinden van mensen. Prachtig waren haar verhalen dat iemand van het platteland van India contact zocht met de sigarenwinkel op de hoek. Gek hè dat ‘verkeerd verbonden’ in onze woordenschat is gebleven, terwijl haar resultaat steeds was dat mensen goed werden verbonden.

Met een knarsend en piepend modem zette ik mijn eerste schreden op het internet. Bulletinboards. Een wereld ging voor mij open. Ik dacht alleen met een vraag te worstelen. Maar eens kijken of een berichtje, een vraag op zo’n bulletinboard ging helpen. En voilà, binnen een uur een antwoord, uit Nieuw Zeeland, Canada of Brazilië. Een wereld ging voor me open. Ik heb best wel eens in de atlas gekeken waar op onze aardbol de afzender ergens zou wonen. Het ging knarsend en piepend, die communicatie vooral in kale tekst, maar belangrijker, ik was goed verbonden.

Equivalent van mijn oudtante

Deze week. De techniek lijkt ons eindeloos ten dienste te staan. Waarbij de essentie blijft dat we met de juiste mensen in contact komen en blijven. De Beheerraad heeft aan het Programma naar een Rijke Waddenzee gevraagd te helpen met een lichte informatiecampagne naar drone vliegers. Een opkomende groep enthousiastelingen, niet echt georganiseerd en niet echt goed geïnformeerd over wat wel en niet mag en kan bij natuurgebieden. Een beetje zoeken naar fora op internet, het equivalent van de bulletinboards van toen, iemand die adviseert met die-en-die contact te leggen, het equivalent van mijn oudtante, en de communicatiewereld achter de liefhebberij drones ligt open. Binnenkort zullen we de resultaten van deze contacten met jullie delen.

Elke keer vind ik het weer leuk als via-via interessante contacten worden gelegd. Stel een vraag, heb de juiste oudtante en in no time kom je in contact met deskundigen op willekeurig welk terrein. Met hun wereld en mores er gratis bij. Verrassend. Zo heb ik nooit geweten dat Naturalis bepaalde dieren ontbeert in hun collectie. En dat het hun belang is daar de hand op te kunnen leggen als zich de gelegenheid voor doet.

Goh, is dit nou zo verrassend zie ik u denken. Waarom hierover een blog?

Tijd

Wordt ons wel de tijd gegund om goed verbonden te zijn? Gunnen we ons zelf die tijd en die waarde? Daar zit voor mij de kern. “Hoera, het systeem is kapot” was vorige week de kop van een achtergrondartikel in het Friesch Dagblad. Ik heb de link als leestip op Twitter gezet omdat het mij aan het denken zet, en ik u dat ook gun. Ik weet nog niet of het systeem kapot is. Wat ik wel weet is dat ‘ons systeem’, de manier waarop we ons werk en ons samenwerken hebben ingericht, ons weinig tijd laat om goed verbonden te worden. Ik gun iedereen daarvoor tijd en ruimte. Ik vind het een waarde die bevochten mag worden. Die een basaal onderdeel van opdrachten zou moeten zijn. Een waarde die we beter moeten regelen. Door binnen het systeem het als sleutel prestatie indicator (KPI) te benoemen. Of beter nog, door het goed verbonden zijn op te nemen in elke taakomschrijving en klus; zonder strakke output- en budgetevaluatie. Dat is namelijk onbegonnen werk, want de kracht zit in de verwondering en de verrassing. Laat het maar gebeuren. Alweer ‘goed verbonden’.