Die avond krijgen de optimisten op Schier gelijk. Langzaamaan begint de hoge bewolking te breken en trekken de mistflarden weg. Tijd om sterren te kijken!
Naast een onbewolkte hemel zijn er nog twee zaken die het kijken naar de sterren positief beïnvloeden; een ‘Dark Sky’ en een hoge plek. Vandaar dat we het dorp uitlopen, over de Reeweg richting de Waddenzeedijk. Het donker tegemoet. Althans. Voor een kort stukje. Want een onverlaat of overijverige ambtenaar heeft halverwege een volstrekt overbodige lantaarnpaal geplaatst.
De tip is niet teveel in het licht kijken en opnieuw je ogen aan het donker laten wennen. We lopen verder en dagen onze andere zintuigen uit actiever te worden; hoe voelt de ondergrond aan en welke geluiden horen we? In ieder geval heel veel vogels vanaf het Wad. Logisch, want zij leven bij het ritme van eb en vloed en trekken zich weinig aan van dag of nacht.
Flonkerende sterren
Tree voor tree beklimmen we de stenen trap naar de Waddenzeedijk. Eenmaal op de dijk zien we voor ons exact hetzelfde donker want de nevels boven de Waddenzee ontnemen het zicht op de lichtjes aan de vaste wal. Achter ons draait de noordelijke vuurtoren stoïcijns en onverschillig zijn licht. Maar dan richten we onze blik omhoog en begint een fantastische ontdekkingstocht door de sterrenhemel.
Wow, wat zijn het er veel en zelfs de Melkweg is in volle glorie te zien. En hoe langer we kijken hoe mooier het wordt. We zien minder hete, rode sterren. We zien flonkerende sterren. We zien flonkerende, bewegende sterren die we ook wel vliegtuigen noemen. We zien er steeds meer en meer. Biologisch te verklaren met de bekende staafjes en kegeltjes in onze ogen maar in de praktijk vooral een kwestie van geduld……
Steelpannetje
Of het nu ligt aan de eigengereidheid van de sterren of de wijze waarop onze hersenen patronen herkennen, maar er zijn alleen al op het noordelijk halfrond maar liefst drie “steelpannetjes” te zien. Het steelpannetje is slechts een deel van een groter patroon waar onze verre voorouders prachtige namen aan hebben gegeven (Grote Beer) en dito verhalen bij hebben verzonnen (iets met een boze boom en een beer). En waar er die avond een teleurstelling is voor de Watermannen hebben de Tweelingen geluk; door een ietwat wiebelende aarde is zo’n vijf maanden voor hun verjaardag hun sterrenbeeld te zien.
We verkleumen en gaan terug naar Van der Werff, waar geen cappuccino maar andere hartverwarmende dranken wachten.
De sterren stonden goed. Want de volgende avond krijgen de optimisten op Schier weer gelijk; de gemeenteraad stemt in met een nieuw bezoekerscentrum.
Lianne Huzen
Strategietrekker Duurzame Waddenzeehavens- en scheepvaart
