’n Nieuwe zijderoute

woensdag 28 augustus 2019

Drooglegging Europa dreigt. En de oplossing ligt mogelijk in het Waddengebied.

Schotland – Eemshaven

Want terwijl het Verenigd Koninkrijk met Boris Johnson aan het roer lijkt af te stevenen op een no deal – Brexit, koersen de Schotten op een veerverbinding met de Eemshaven. En ik snap dat, ondanks mijn sterke voorkeur voor het Ierse levenswater. Je moet er niet aan denken dat de kostbare voorraden Schotse whisky belanden in files, chaos en onzekerheid in Dover of Calais. De oplossing; een whisky-ferry van Schotland naar de Eemshaven, als poort tot de rest van Europa.

Whisky-ferry

Nu kunnen er uiteraard meer goederen heen en weer vervoerd worden, maar uit berichtgeving van RTV Noord blijkt dat met de Schotse whiskybedrijven aan boord de veerdienst snel levensvatbaar zal zijn. ’n Whisky-ferry dus. Of, in breder perspectief geplaatst, een nieuwe zijderoute. Na het lezen van Peter Frankopan’s “De zijderoutes” is bij mij vooral het beeld beklijft hoe de zijderoutes niet alleen handelsroutes zijn en waren maar verbindingen waarlangs opvattingen, ideeën en dromen zich verspreiden.

Duurzame veerverbinding

Vertrek- en aankomstplaats van de mogelijk veerverbinding grenst in beide gevallen aan een UNESCO Werelderfgoed; de Eemshaven aan Werelderfgoed Waddenzee en Rosyth aan Werelderfgoed Edinburgh. Dat kan niet anders dan inspiratie bieden voor uitwisseling! Dus geen bingo of karaoke aan boord, maar levendige gesprekken over bijvoorbeeld een duurzame veerverbinding. Gaan er vrachtwagens aan boord of alleen de lading? Zijn er meer parkeerplaatsen nodig in de havens of een goede treinverbinding? En gebruik maken van duurzame(re) scheepsbrandstoffen of inzet van windkracht en zonne-energie?

Ecotoerisme

Ook in het dierenrijk zijn er al de nodige verbindingsroutes tussen de zeeën rondom Schotland en de Waddenzee. Uiteraard de grijze zeehonden, die na honderden jaren van afwezigheid in de loop van de vorige eeuw in de Nederlandse Waddenzee zijn teruggekeerd vanuit Schotse wateren. Of veel recenter. De tuimelaardolfijnen die in juli in de Waddenzee zwommen zijn door Schotse onderzoekers aan hun rugvin herkent als dieren die behoren tot de populatie voor de Schotse kust. Waaronder een mannetje dat sinds 1989 (!) regelmatig voor de Schotse kust is gespot. Mooie verhaallijnen voor een combinatie met ecotoerisme.

Krijg ineens een ingeving. Zou de Noord Ierse Bushmills-distilleerderij ook geïnteresseerd zijn om in te stappen?